Historia olejku Peppermint

Gumy do żucia, pasty do zębów, cukierki i inne łakocie — co by się z nimi stało, gdyby nie mięta? To pradawne ziele służy różnym kulturom od tysięcy lat. Mięta pieprzowa została po raz pierwszy oficjalnie nazwana i sklasyfikowana w połowie XVIII wieku w Anglii, istnieją jednak ślady jej używania przez starożytnych Rzymian, Greków i Egipcjan. Poznaj historyczne zastosowania mięty, które przyczyniły się do jej popularności.

Pochodzenie nazwy

Kiedy myślisz o słowie „mięta”, co przychodzi ci do głowy? Zapach? Smak? Mięta pieprzowa to prawdopodobnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych miętowych zapachów, zaraz obok mięty zielonej i golterii. Jej łacińska nazwa to Mentha piperita, czasami stosuje się również nazwę Mentha balsamea (8). Słowo mięta pochodzi od łacińskiego mentha, które jest także źródłem słowa mentol. Oznacza ono również małą roślinę aromatyczną. Zaraz obok lawendy, mięta pieprzowa jest jednym z najstarszych ziół stosowanych do gotowania i w celach leczniczych.

Peppermint Leaves

Budowa rośliny

Czy wiesz, że mięta pieprzowa jest właściwie naturalną hybrydą dwóch innych gatunków mięty? To skrzyżowanie mięty nadwodnej (Mentha aquatica) i mięty zielonej (Mentha spicata). Niektórzy hodują miętę jako ziele, a inni postrzegają ją jako chwast, ze względu na to, jak szybko rośnie i się rozprzestrzenia. Jest to roślina wieloletnia o gładkich, lekko puszystych, kwadratowych łodygach. Zazwyczaj osiąga wysokość 0,3-1 metra, a jej liście są długie i szerokie: mają wymiary ok. 5-7,6 cm na 2,5-3,8 cm, głęboki zielony kolor i ząbkowane krawędzie. Mięta ma również fioletowe, różowe lub białe kwiaty o średnicy ok. 6-8 milimetrów i środku złożonym z czterech części. Kwiaty te pojawiają się zazwyczaj w połowie lub pod koniec lata.

Gdzie rośnie mięta pieprzowa?

Roślina ta rośnie najlepiej w zacienionych miejscach o dużej wilgotności. Pochodzi z Europy i Bliskiego Wschodu, jednak przez lata rozprzestrzeniła się na prawie wszystkie części świata. Mięta pieprzowa uważana jest często przez ogrodników w Australii, Nowej Zelandii oraz regionie Wielkich Jezior w Stanach Zjednoczonych za sporą uciążliwość. To dlatego, że rozprzestrzenia się tak szybko, zduszając inne rośliny i zioła. Jeśli planujesz więc dodać miętę do swojego ogródka, pamiętaj, że może wymknąć się spod kontroli i wymagać przycinania.

United States Map

W Stanach Zjednoczonych mięta pieprzowa jest powszechnie hodowana w regionie Wielkich Jezior. W stanie Michigan rośnie większość mięty pieprzowej spożywanej w USA, jest on również odpowiedzialny za prawie 50% mięty w skali świata. Co ciekawe, uważa się, że olejek miętowy z roślin uprawianych w Stanach Zjednoczonych ma gorszą jakość niż ten z Anglii, który kosztuje dużo więcej. Również olejek z Francji uznawany jest za lepszy od tego z Ameryki, wciąż jednak nie jest tak dobry jak olejek angielski.

Historia mięty pieprzowej — pochodzenie

Miętę i jej wiele zastosowań można znaleźć już w starożytnym Egipcie. Istnieje dowód z egipskiego tekstu medycznego z 1550 roku p.n.e., który opisuje zdolność mięty do łagodzenia dolegliwości żołądkowych. Roślina ta była nawet tak ceniona w Egipcie, że wykorzystywano ją jako formę zapłaty. Ten sposób użycia jako waluta ma swoje ślady aż po dziś dzień: słowo „mint” oznacza również mennicę.

Euro Coins

Mięta pieprzowa dotarła do północnych obszarów Europy z Bliskiego Wschodu, gdzie wykorzystywano jej właściwości kulinarne i lecznicze. Średniowieczni mnisi stosowali ją do czyszczenia zębów, a jej silny miętowy zapach odstraszał również gryzonie od spiżarni z serami. W połowie XVIII wieku mięta stała się środkiem leczniczym na różne schorzenia, od chorób po migreny. Im więcej wykorzystywano jej do gotowania i leczenia, tym więcej uprawiano w ogrodach, a w końcu na szeroką skalę w gospodarstwach.

Greek Ruins

Mięta w literaturze i religii

Mięta regularnie pojawiała się w różnych kontekstach kulturowych, literackich i religijnych. Biblia opowiada o użyciu jej jako waluty w Ewangelii Łukasza — opisując dziesięcinę z mięty. W mitologii greckiej Persefona, żona Hadesa, zamieniła nimfę o imieniu Minte w tę roślinę jako karę za uwiedzenie jej męża. Pliniusz Starszy, rzymski filozof, pisał o właściwościach mięty wpływających na apetyt, a grecki filozof Arystoteles mówił o niej w swoich pismach jako o afrodyzjaku.

Hodowla i zbiory mięty

Pierwsza komercyjna uprawa mięty powstała w Anglii pod koniec XVII wieku. Obecny jej wzrost i zbiory dają rocznie około 4000 ton olejku, a Stany Zjednoczone odpowiadają za ponad 80 procent tej produkcji. Mięta rośnie również w Wielkiej Brytanii, Australii i Nowej Zelandii, dając znaczną część światowej produkcji. Obecnie coroczny światowy wzrost zapotrzebowania na miętę wynosi około 5 procent, co wynika głównie z konsumpcji w Japonii i Chinach.

Gdy nadchodzi czas letnich zbiorów, miętę ścina się i poddaje procesowi destylacji z użyciem wody. Najwięcej olejku znajduje się zazwyczaj u dołu liści. Istnieją dwie odmiany mięty pieprzowej, które są najczęściej uprawiane do komercyjnej produkcji olejku: pierwsza z nich nosi nazwę Black Mitcham i ma wyższą jakość, jednak jest bardziej podatna na grzyby. Druga nazywana jest Todd's Peppermint, jest twardsza i obejmuje większość światowej produkcji.

Peppermint Flowers

Zbiory zaczynają się przeważnie w momencie, gdy mięta wypuszcza kwiaty. Najbardziej sprzyjająca jest sucha, słoneczna pogoda, po wyparowaniu porannej rosy. Zazwyczaj do ścinania używa się tradycyjnych kosiarek, które nie łamią i nie rozrywają liści. Ważne jest to, aby liście nie zostały naruszone, ponieważ to właśnie tam znajduje się większość olejku.

Po ścięciu, mięta destylowana jest za pomocą pary wodnej w kadziach ze stali nierdzewnej. Para jest następnie schładzana i dochodzi do rozdzielenia wody i olejku. Głównym składnikiem chemicznym olejku z mięty pieprzowej jest mentol, ale zawiera on także inne związki chemiczne, takie jak menton. Jakość olejku zależy od odpowiednich proporcji mentolu i mentonu.

Co ciekawe, to nie najwyższe stężenie mentolu decyduje o tym, który olejek miętowy jest najczęściej kupowany. Japoński olejek zawiera około 85 procent mentolu, ale to angielska mięta pieprzowa o zawartości mentolu na poziomie 60–70 procent uważana jest za najlepszą na świecie. Dla porównania, amerykański olejek miętowy, który dominuje na rynku, zawiera zaledwie 50 procent mentolu.

Egyptian Glyphs

W procesie destylacji olejek z mięty można przechowywać przez wiele miesięcy, jeśli tylko jest trzymany z dala od ciepła i słońca. Ta długowieczność może więc być wyjaśnieniem faktu, że odnaleziona w egipskich grobowcach mięta wciąż była prawie nietknięta.

Mięta w kuchni

Mięta pieprzowa jest składnikiem potraw od stuleci. Może stanowić dodatek do sosów i zup, mięs oraz innych dań. Choć czasem używa się jej do przyprawiania sałatek i innych wytrawnych potraw, chyba najczęstszym jej zastosowaniem są słodycze i desery.

Mints made with Peppermint

Mięta w słodyczach

Słodycze z dodatkiem mięty zyskały popularność od końca XVIII wieku i cieszą się nią po dziś dzień. Uczucie orzeźwienia w ustach było niewątpliwie jednym z głównych powodów stosowania jej jako składnika słodyczy i past do zębów. W 1780 r. powstały miętówki Altoids, które miały również łagodzić niestrawności żołądka. W ten sposób słodycze o smaku mięty stawały się coraz bardziej popularne aż do połowy XIX wieku. W latach 50. XIX wieku zapanował szał na kulki z brandy o smaku mięty i cynamonu.

W 1893 roku w Stanach Zjednoczonych firma Wrigley's wprowadziła na rynek pierwszą gumę do żucia o smaku miętowym. Doprowadziło to do powstania w 1912 roku marki Life Savers oraz ich pierwszego miętowego cukierka o nazwie Pep-O-Mint. Wkrótce potem, w 1927 roku, pojawiły się dozowniki cukierków miętowych Pez, stworzone przez firmę z Austrii. Dziś mięta stosowana jest we wszystkich rodzajach słodyczy: w landrynkach, czekoladzie czy też cukrowych laskach.

Candy Cane

Cukrowe laski o smaku mięty

Pierwsze cukierkowe miętowe lizaki w kształcie laski pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w 1847 roku. Za ich twórcę uznaje się niemieckiego imigranta, Augusta Imgarda, który ozdobił nimi swoją choinkę. Z czasem cukrowe laski stały się powszechną ozdobą. Ich wersja w czerwono-białe paski pojawiła się dopiero w latach 50. XX wieku, kiedy producenci słodyczy zaczęli produkować je w fabrykach, a nie ręcznie w lokalnych cukierniach.

Mięta w deserach

Ponieważ cukrowe laski powstały oryginalnie jako ozdoba choinkowa, desery z dodatkiem mięty kojarzyły się głównie z Bożym Narodzeniem. Wśród nich znaleźć można było ciasto czekoladowe z miętą, koktajle mleczne, desery kawowe, sernik, trufle i herbatniki z miętą.

Peppermint Tea

Herbata miętowa

Mięta jest nie tylko doskonałym dodatkiem do słodyczy, ale świetnie sprawdza się również jako herbata (10). Szybko zyskała wielu fanów nie tylko ze względu na swój charakterystyczny orzeźwiający smak pochodzący z mentolu, ale również na korzyści zdrowotne i brak kofeiny (3). Dzięki swojemu chłodzącemu działaniu, mięta pieprzowa od dawna używana jest do ożywienia umysłu i powstrzymania senności w ciągu dnia (6).

Lecznicze zastosowanie mięty na przestrzeni wieków

Tak jak lawenda i inne zioła, mięta pieprzowa cieszy się wielką popularnością w zastosowaniach dla zdrowia. Wspomniano o niej już w XIII-wiecznych islandzkich farmakopeach, czyli oficjalnych publikacjach z listami leków i ich działaniem, a także wskazówkami dotyczącymi stosowania. Oto kilka historycznych sposobów zastosowania mięty pieprzowej i potencjalnych korzyści zdrowotnych, które z nich płyną:

1. Łagodzenie niestrawności

Jednym z najbardziej znanych zastosowań mięty pieprzowej jest używanie jej do łagodzenia problemów żołądkowych (1, 2). Starożytni Egipcjanie wykorzystywali ją do leczenia niestrawności. W egipskich piramidach znaleziono nawet suszone liście mięty pieprzowej z 1000 roku p.n.e.! Zastosowanie to nie skończyło się jednak na starożytnym Egipcie. Od momentu, gdy w 1780 roku na rynku pojawiły się miętówki Altoids, mięta stosowana była powszechnie jako lek na niestrawność, gazy i wzdęcia, uspokajający przewód pokarmowy. Analiza dziewięciu badań, w których 926 osób z problemem jelita drażliwego leczono olejkiem miętowym, wykazała, że objawy zostały znacząco złagodzone. Starożytni Grecy wierzyli również, że mięta może leczyć czkawkę, a Rzymianie używali jej jako środka uspokajającego żołądek.

Man receiving massage

2. Uśmierzanie bólu

W 1879 roku opublikowano pierwszy raport dokumentujący związek między miętą pieprzową a łagodzeniem bólu głowy. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych w Niemczech przeprowadzono podobne badania (5). W badaniu z podwójnie ślepą próbą naukowcy stwierdzili, że roztwór etanolu zawierający 10 procent olejku z mięty pieprzowej miał podobny efekt w łagodzeniu bólu głowy jak 1000 mg acetaminofenu (paracetamolu) (4). W starożytnej Grecji zabroniono nawet żołnierzom spożywania mięty, ponieważ uważano, że jest ona afrodyzjakiem, który mógłby zahamować ich zdolność do walki.

3. Skurcze menstruacyjne

W XVIII wieku mięta pieprzowa zaczęła być stosowana jako tradycyjny środek na zaburzenia miesiączkowania. Miało to prawdopodobnie związek z przekonaniem, że rozluźnia męśnie, dzięki czemu może łagodzić skurcze menstruacyjne (7).

Toothbrushes

4. Odświeżanie oddechu

To proste: mięta odświeża oddech. Chyba każdemu z nas zdarzyło się poratować miętówką lub miętową gumą do żucia po zjedzeniu posiłku z czosnkiem, albo użyć pastę do zębów lub płyn do płukania ust z tym składnikiem, aby odświeżyć oddech.
Mięta stosowana jest do higieny jamy ustnej od prawie dwóch tysięcy lat. Jakiś czas temu w piwnicach muzeum w Wiedniu odnaleziono prawdopodobnie najstarszy przepis na pastę do zębów. Ten artefakt z IV wieku zaleca użycie mięty, soli kamiennej, suszonych kwiatów irysa i ziaren pieprzu zmiażdżonych i wymieszanych ze śliną, tworząc pastę do wcierania w zęby. Przepis ten wydaje się mieć sens w obliczu faktu, że w 1873 roku firma Colgate wypuściła swoją pierwszą odświeżającą pastę w słoiku z dodatkiem mięty. Najlepiej jednak trzymać się obecnych produktów, aby zadbać o śnieżnobiałe zęby (8, 9)!

5. Zastosowania kosmetyczne

Kosmetyczne wykorzystanie ziół, olejków zapachowych i maści sięga czasów antycznych. Starożytni Egipcjanie używali olejków i kremów, aby zmiękczyć skórę i maskować zapach ciała. Mięta była również wykorzystywana wraz z innymi ziołami i roślinami jako podstawowy składnik perfum do obrzędów religijnych.

Zastosowania olejku Peppermint od Young Living

Peppermint Oil by Young Living

Peppermint to jeden z najbardziej lubianych olejków Young Living. Może być rozpylany za pomocą dyfuzora, aby stworzyć pobudzającą atmosferę, pozwalającą skoncentrować się na codziennych wyzwaniach. Można go również stosować miejscowo, aby cieszyć się chłodzącym, mrowiącym uczuciem na skórze — przyjemnym zwłaszcza po intensywnym wysiłku fizycznym. Świetnie sprawdzi się do maskowania nieprzyjemnych zapachów lub smaków, perfumowania, nadawania skórze świeżości, utrzymywania jej w dobrej kondycji oraz dobroczynnego działania na skórę i włosy. Olejek Peppermint+ może być również dodawany do potraw i napojów dla miętowego, odświeżającego smaku. Zalecamy stosowanie olejku eterycznego Peppermint w aromaterapii lub miejscowo, zawsze gdy chcesz wzbogacić swoją codzienność chwilą przyjemności.

Moc mięty pieprzowej

Choć wciąż odkrywamy działanie mięty pieprzowej na nasz organizm, jedno jest pewne: jest ona naprawdę niezwykła. Świetnie sprawdza się jako dodatek do jedzenia, słodyczy, past do zębów i wielu innych!

Shop Peppermint Oil